Geen loodgieter in de nacht
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marianne
09 Maart 2010 | Costa Rica, San José
Zondag 8 maart
De boottocht was schitterend. Tegen de kou wapenden wij ons met de mooie poncho's. Maar dan moet je wel je poncho vastleggen in de boot als je onderweg gaat koffie drinken. Anders waait deze in de rivier. De rest van de reis heeft Chris mijn vest aangehad. Geen gezicht.
Het was een mooie boottocht. Maar omdat we zo snel gingen hadden we geen tijd om foto's te maken.
Tegen de middag kwamen we in Limon aan waar we overstapten op een busje. Een wel zeer gammel busje moet ik zeggen. Je kon amper met z'n tweeen naast elkaar zitten. En onder je voeten kon je de weg zien. Gelukkig duurde de rit niet al te lang. We kwamen in een bewolkt Cahuita aan. We hadden daar geen internet. Vandaar dat jullie even op onze berichten moesten wachten.
We zijn met een aantal het piepkleine dorpje in gegaan om een kadootje voor een reisgenoot te kopen. Later zijn we in Coco's bar wat gaan drinken. Op het resort waren een heleboel rode, groene met rode ogen en groen zwarte gif kikkertjes te zien. Echt heel leuk.
De brulapen vonden ons duidelijk niet aardig want die begonnen met de vruchten uit de bomen te smijten. En je zou er niet een op je hoofd moeten krijgen. Want het ging echt heel hard.
's Avonds zijn we met de hele ploeg aan de oceaan gaan eten.
Mandag 9 maart
Het was een roerige nacht. Om 03.15 uur wilde Chris het toilet bezoeken en ik hoorde een hoop gegil en bovenal veel water lopen. Ik snapte er niets van. Chris was uitgegleden en met zijn hoofd tegen de muur gevallen. Bij zijn val is het douchekraantje afgebroken en spoot het water de muur uit. Hoofdkraan natuurlijk niet te vinden en geen medewerker aanwezig. Dan het water maar laten spuiten. Gelukkig had hij er verder niets aan over gehouden. De kraan werd om 07.00 uur gemaakt. De hele nacht hebben we niet meer geslapen.
's Morgens hadden we weer een excursie. We zijn op bezoek geweest bij een medicijnman. Van elke boom in zijn tuin trok hij een blad af en elk blad helpt tegen bepaalde ziekte. Dat kunnen wij eigenlijk ook wel in onze tuin. De volgende stop was bij een soort opperhoofd van een indianenstam. We moesten een hoge berg opklimmen. Een en al modder. Wat zaten onder. Chris had zijn slippers uit gedaan en was op blote voeten naar boven gegaan. Allerlei plantjes en blaadjes kwamen tussen zijn tenen uit. In de wigwam, waar we met respect naar het opperhoofd hebben geluisterd, lagen we in een deuk toen Chris met zijn tenen ging wiebelen.
We waren net een snel giebelende schoolkinderen.
Om 16.30 uur hadden we een borrel bij een stel van onze groep die 5 jaar bij elkaar zijn. Om 18.00 uur kregen van FOX een borrel en om 19.00 uur hebben we met z'n allen gegeten. Toen we 's avonds terugwandelden stootte Chris zijn hoofd tegen een balk. Pechvogel.
Dinsdag 9 maart
Deze dag vertrokken we weer naar San Jose. Maar eerst brachten we het nationaal park in Cahuita een bezoek. Een pachtige park langs de oceaan. We moesten de rivier doorwaadden. De receptionist van het park had ons verteld dat het water tot je knieen zou komen. Maar ik weet niet waar hij zijn knieen heeft. Waarschijnlijk een stuk hoger dan wij. Drijfnat waren we. Toen we eenmaal aan de overkant waren bedachten we dat we ook weer terug moesten en dat het mogelijk vloed zou worden. Dan maar weer direct terug. Lachen, gieren en brullen natuurlijk. Ook weer een luiaard gezien. Bij de uitgang van het park hebben we flessen rum gekocht. Want daar is de hele ploeg verslaafd aangeraakt deze reis.
We gingen weer naar het hotel met het busje dat op ons stond te wachten. Koffers pakken. Afscheid nemen van Theo en Jacqueline die nog vier dagen naar Panama gingen en toen op weg naar San Jose.
Het is vanddag prachtig zonnig weer.
De tocht duurde zo'n vier uur. De laatste kilometers door de bergen duurde lang.
Net komen we terug uit de stad. We bezochten daar een juwelier. Chris is door een beest gestoken en zijn ringvinger,met trouwring, was helemaal opgezet. Naar de juwelier dan maar om hem uit zijn lijden te verlossen.
Help, mijn man heeft geen trouwring meer. In Nederland dan maar snel twee nieuwe kopen. Ook wel weer leuk.
De boottocht was schitterend. Tegen de kou wapenden wij ons met de mooie poncho's. Maar dan moet je wel je poncho vastleggen in de boot als je onderweg gaat koffie drinken. Anders waait deze in de rivier. De rest van de reis heeft Chris mijn vest aangehad. Geen gezicht.
Het was een mooie boottocht. Maar omdat we zo snel gingen hadden we geen tijd om foto's te maken.
Tegen de middag kwamen we in Limon aan waar we overstapten op een busje. Een wel zeer gammel busje moet ik zeggen. Je kon amper met z'n tweeen naast elkaar zitten. En onder je voeten kon je de weg zien. Gelukkig duurde de rit niet al te lang. We kwamen in een bewolkt Cahuita aan. We hadden daar geen internet. Vandaar dat jullie even op onze berichten moesten wachten.
We zijn met een aantal het piepkleine dorpje in gegaan om een kadootje voor een reisgenoot te kopen. Later zijn we in Coco's bar wat gaan drinken. Op het resort waren een heleboel rode, groene met rode ogen en groen zwarte gif kikkertjes te zien. Echt heel leuk.
De brulapen vonden ons duidelijk niet aardig want die begonnen met de vruchten uit de bomen te smijten. En je zou er niet een op je hoofd moeten krijgen. Want het ging echt heel hard.
's Avonds zijn we met de hele ploeg aan de oceaan gaan eten.
Mandag 9 maart
Het was een roerige nacht. Om 03.15 uur wilde Chris het toilet bezoeken en ik hoorde een hoop gegil en bovenal veel water lopen. Ik snapte er niets van. Chris was uitgegleden en met zijn hoofd tegen de muur gevallen. Bij zijn val is het douchekraantje afgebroken en spoot het water de muur uit. Hoofdkraan natuurlijk niet te vinden en geen medewerker aanwezig. Dan het water maar laten spuiten. Gelukkig had hij er verder niets aan over gehouden. De kraan werd om 07.00 uur gemaakt. De hele nacht hebben we niet meer geslapen.
's Morgens hadden we weer een excursie. We zijn op bezoek geweest bij een medicijnman. Van elke boom in zijn tuin trok hij een blad af en elk blad helpt tegen bepaalde ziekte. Dat kunnen wij eigenlijk ook wel in onze tuin. De volgende stop was bij een soort opperhoofd van een indianenstam. We moesten een hoge berg opklimmen. Een en al modder. Wat zaten onder. Chris had zijn slippers uit gedaan en was op blote voeten naar boven gegaan. Allerlei plantjes en blaadjes kwamen tussen zijn tenen uit. In de wigwam, waar we met respect naar het opperhoofd hebben geluisterd, lagen we in een deuk toen Chris met zijn tenen ging wiebelen.
We waren net een snel giebelende schoolkinderen.
Om 16.30 uur hadden we een borrel bij een stel van onze groep die 5 jaar bij elkaar zijn. Om 18.00 uur kregen van FOX een borrel en om 19.00 uur hebben we met z'n allen gegeten. Toen we 's avonds terugwandelden stootte Chris zijn hoofd tegen een balk. Pechvogel.
Dinsdag 9 maart
Deze dag vertrokken we weer naar San Jose. Maar eerst brachten we het nationaal park in Cahuita een bezoek. Een pachtige park langs de oceaan. We moesten de rivier doorwaadden. De receptionist van het park had ons verteld dat het water tot je knieen zou komen. Maar ik weet niet waar hij zijn knieen heeft. Waarschijnlijk een stuk hoger dan wij. Drijfnat waren we. Toen we eenmaal aan de overkant waren bedachten we dat we ook weer terug moesten en dat het mogelijk vloed zou worden. Dan maar weer direct terug. Lachen, gieren en brullen natuurlijk. Ook weer een luiaard gezien. Bij de uitgang van het park hebben we flessen rum gekocht. Want daar is de hele ploeg verslaafd aangeraakt deze reis.
We gingen weer naar het hotel met het busje dat op ons stond te wachten. Koffers pakken. Afscheid nemen van Theo en Jacqueline die nog vier dagen naar Panama gingen en toen op weg naar San Jose.
Het is vanddag prachtig zonnig weer.
De tocht duurde zo'n vier uur. De laatste kilometers door de bergen duurde lang.
Net komen we terug uit de stad. We bezochten daar een juwelier. Chris is door een beest gestoken en zijn ringvinger,met trouwring, was helemaal opgezet. Naar de juwelier dan maar om hem uit zijn lijden te verlossen.
Help, mijn man heeft geen trouwring meer. In Nederland dan maar snel twee nieuwe kopen. Ook wel weer leuk.
-
10 Maart 2010 - 06:46
Carola:
Hoi Carla en de rest!
Geen idee of jullie dit bericht nog lezen voordat jullie weer vertrekken, maar ik heb in ieder geval met veel plezier jullie belevenissen en avonturen gelezen..! Wat gaat de tijd dan snel hè?! Alvast een heel goede terugreis en ben benieuwd naar je verdere verhalen en natuurlijk ook naar de foto's!
Groetjes!
Carola -
10 Maart 2010 - 08:31
Astrid Geluk:
Jeetje, hoeveel pech je hebben? Voortaan voor je weggaat eerst langs onze monteur voor wat broodnodige tips om een kraantje af te sluiten.
Goeie thuisreis! Ik heb weer genoten van al jullie belevenissen -
10 Maart 2010 - 11:19
Nel VW:
tjee wat een nattigheid (regenkapje had je toch wel mee hoop ik ??)Gelukkig hebben jullie weer heel wat beleefd. Ben benieuwd naar de live verslagen.
Had je trouwens geen brulaap mee kunnen nemen, altijd handig in ons team . Tot Gauw en goede reis terug. Gr Nel -
10 Maart 2010 - 15:13
Ria:
Hoi allemaal
Wil jullie even een hele goeie terugreis wensen het was weer super leuk om al jullie belevenissen te lezen alleen jammer dat er geen foto`s bij waren maar ja je kan ook niet alles hebben toch?
Ik zie ze wel een keertje op het dagverblijf.
groetjes van ria -
10 Maart 2010 - 17:40
Robert Bal:
Hallo meneer Chris, Ik heb een mooie Feyenoord poncho opgestuurd naar Costa Rica. Niet weg laten waaien hoor.
Doei,
Robert -
10 Maart 2010 - 17:43
Rob:
Hallo Marianne,
Hoe hou je het toch vol met Chris? Die gasten van 020 zijn ook zo vreselijk onhandig. Maar eerlijk is eerlijk ik ben heel blij als we straks samen weer lol kunnen trappen. Zijn Amsterdammertje staat al op hem te wachten. Goede reis terug en de groeten aan Crispie. -
10 Maart 2010 - 18:20
Lex En Loes:
Jeetje want een pechtvogel, arme Chris!
Een hele goede terugreis toegewenst!!!
Tot binnenkort! -
11 Maart 2010 - 09:54
Astrid M.:
Welkom thuis!
Hopelijk een goede thuisreis gehad.
Geweldig van je stukjes genoten. En Chris? ach lieverd, misschien word je toch een beetje te oud voor dat soort avontuurlijke reisjes;)
groetjes en sterkte weer thuis met de harde realiteit van beton/stress/plicht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
